No one has ever become poor by giving!
Door: Vivian van Kaam
Blijf op de hoogte en volg Vivian
07 Oktober 2014 | Oeganda, Jinja
Week 3 alweer, de tijd gaat hier echt (TE) snel.... Wat een belevenissen en indrukken! Om die allemaal te verwerken is het beter om wat langer in Uganda te blijven :) (ik kom 18/10 gewoon terug naar huis hoor).... Don't be afraid.
Wat hebben we toch weer veel meegemaakt de afgelopen tijd!
Vorige week hebben we op dinsdag en donderdag gezwommen met de kinderen. Dit doen we van het geld dat we ingezameld hebben en als het weer goed is, gaan we a.s week weer spetteren&spatteren ;) vooral de kinderen met een beperking laten compleet ander gedrag zien. Sommige ontspannen en anderen worden zéér actief en kunnen er geen genoeg van krijgen :) het is gewoon een genot om te zien hoe de kinderen ervan genieten!
Ook hebben we de kinderen op bananen en annanas getrakteerd (hoe simpel kan het zijn!) de vrolijke kinderstemmetjes en de smullende gezichtjes spreken boekdelen!
Donderdag zijn de spalken en het looprek aangekomen voor het meisje, dat zonder, niet kan lopen! De fysiotherapeut was er heel erg blij mee en gaat flink oefenen. De spalken zien er professioneel uit, zo ook het looprek! Dus daar zijn we super blij mee! De andere vrijwilligers die hier wat langer blijven gaan met het meisje oefenen en de fysio stuurt ons de foto's op als ze zelfstandig kan lopen. Ik kijk daar nu al naar uit!
Het looprek kan ook gebruikt worden voor andere kinderen met een beperking.
Vrijdag hebben we een voorraad suiker, baby melkpoeder, zeep en kookolie ingeslagen. Dit zijn producten die de aunties nodig hebben voor de dagelijkse zorg en deze producten zijn duur. Moses (de bodaboda driver) is met ons meegegaan en heeft alles op de bodaboda, incl. Carlijn en mij meegekregen. Het was weer een hilarische toestand, ook de Indische winkelier had de dag van zijn leven, aangezien we voor een heel groot bedrag inkopen hebben gedaan! Leuk al die blije mensen! Smile!!!!
Op het kantoor hebben we de producten overhandigd aan het management en de socialworker.
Ze waren echt super blij en dankbaar. We moesten alle mensen in Nederland bedanken voor de donatie, dus bij deze! THANKS :)
Deze week hebben we de kinderen met een beperking getrakteerd op cupcakes op het terras aan de Nijl. Ook dat was genieten :) Ze gaan er niet vaak op uit, dus alles is meegenomen!
De kinderen wennen snel aan ons, dit komt omdat ze regelmatig nieuwe vrijwilligers zien. Soms heb ik mijn vraagtekens bij het gedrag dat ze laten zien; ze knuffelen de vrijwilligers bij binnenkomst en willen op schoot zitten, ze hebben totaal geen angst. Ik probeer alle kindjes aandacht te geven, maar weet dat de aunties de vertrouwde gezichten zijn. Ik ga over 1,5 week weer naar NL en wil niet dat de kinderen zich teveel aan me hechten.
Ik ken nu wel alle namen, weet het dagritme, kan nu echt mijn gang gaan op het werk en voel me op deze manier nuttig.
's Middags lunchen Carlijn en ik op het tehuis met de aunties. Dit zijn vaak leuke momenten en we bespreken dan vanalles! We vergelijken de cultuur en dat zorgt voor gezellige momenten. Ze zien ons als super rijke NL, omdat ze niet zo goed begrijpen waarom wij vanalles aan kunnen schaffen voor het tehuis. We proberen te vertellen dat we het ingezameld hebben in NL, maar ik weet niet of dit doordringt.
Deze week heb ik de overige kleding meegebracht naar het tehuis. De aunties hebben de kinderen lekker gewassen en daarna mochten ze de kleren uit Nl aan. "You look so smart" was de vaste opmerking! De kinderen waren ontzettend trots op hun nieuwe outfits! Allemaal bedankt! Ik heb er foto's van gemaakt!
De overige kleertjes en het speelgoed ga ik doneren aan de village. Dit is op het platteland en daar leven de mensen nog erg primitief. De armoede is groot. Daar wonen natuurlijk ook kinderen en het plan is om daar morgen naartoe te gaan. Het is even een gereis, maar dan zijn we weer een ervaring rijker! John (een engelse vrijwilliger) werkt daar en gaat ons rondleiden. Hij geeft daar wiskundeles aan de kinderen, ik ben benieuwd! Mijn lange rok is al aangeschaft (vrouwen moeten die dragen).
Afgelopen weekend zijn we met Niels en Linda (huisgenootes) naar SIPI FALLS geweest. Dit is een natuurgebied in het oosten van Oeganda en staat bekend om de watervallen!
Zaterdagochtend vroeg zijn we daar naartoe gebracht door onze chauffeur Ahmer. Het was een rit van ongeveer 4 uur. Dit was geen straf, want ik kijk altijd mijn ogen uit onderweg. Je hebt goede en minder goede wegen, overal loopt (pluim)vee, mensen leven buiten, kinderen spelen met vanalles, mensen verkopen allerlei etenswaren en komen langs de auto, alle mensen zijn bezig met hun eerste levensbehoeften, ze koken, werken op het land, op de markt of zitten bij elkaar om te kletsen (en te slapen). Het is zo mooi om te zien allemaal. De mensen dragen mooie kleuren en stoffen, vrouwen dragen hun baby in een draagdoek op de rug en hun "weekboodschappen" op hun hoofd. Al die beelden zie je op tv of lees je in de boeken, maar als je dat in het echt ziet, geeft dat een kick!
Wat ik de afgelopen tijd gemerkt heb, is dat de mensen hier veel gelukkiger ogen dan de doorsnee Nederlander. Ze hebben praktisch niks, maar weten niet wat ze missen. Ze zien er gelukkig uit. Heel bijzonder!
Het weekend Sipi falls was fantastisch! We werden afgezet in een B&B met een GRANDIOOS uitzicht op 2 gigantische watervallen. Dit was gewoon in onze "achtertuin". Als je ernaar keek, leek het net of je naar een natuurprogramma aan het kijken was op tv, maar ik kon me niet goed realiseren dat ik op die plek stond. Heel apart, maar waar ;) je kan zoiets ook niet vastleggen met je fotocamera, want in het echt is het veel mooier! Dat is trouwens met alles zo... je moet het hele plaatje compleet hebben (geluid, geur en uitzicht, zoiets.... snappie?).
De eerste dag bij Sipi Falls hebben we rustig aan gedaan, genoten van het uitzicht en lekker bij de locals gegeten. Zo ontzetten leuk en lekker!
De volgende dag hebben we gehiked! Hiken is zo ongeveer een PITTIGE wandeltocht door (in ons geval) tropisch regenwoud, richting 3 watervallen. Het was super! We kregen allemaal een wandelstok (bamboe) om houvast te kweken. Het is in Oeganda nl regenseizoen, dus je kan je een voorstelling van de "paden" maken... 1 grote modderige toestand. De paden zijn heel smal en stijl. Degene die mij een beetje kennen, weten dat ik van (uit)glijden hou en daar ook echt goed in ben. Als je geluk hebt, volgt er een opeenvolging van uitglijdende mensen! Leuk als je gaat afdalen ;) 1 grote wildwaterbaan...
Ik zat dan ook HELEMAAL VAN TOP TOT TEEN ONDER DE MODDER!
Onderweg hebben we (naast vallen, uitglijden en broekpiesen) heel veel mooie vogels, bloemen, bomen en bergen gespot, maar het mooiste waren de WATERVALLEN! Jeetje wat indrukwekkend en wat maakt het een lawaai. Dat is weer eens wat anders dan "de watervallen van Co".
De hike- tocht bracht ons ook naar kleine stammen, die wonen in ronde, van aarde gemaakte, hutten. De mensen werken hier ontzettend hard, met primitieve middelen, op het land. Het was ontzettend leuk om mee te maken en iedereen is zo vriendelijk!
De tocht duurde 3 uur (in de regen) en daarna hebben we wat gegeten in een restaurant. Daar was er een papagaai zo hebberig dat hij er met onze bananencake vandoor ging! Je maakt het mee, je maakt het mee...
Eenmaal terug in het B&B genoten van onze WARME douche in een rieten hut. Ook dat was een belevenis, zo ook de wc. Dit was een kuil in de grond met een wcpot erop. De kuil was zo diep dat je niks hoorde landen....!!!! Bizarrrrrr
We hebben hier in Jinja een paar dagen geen water gehad (gas doet het weer, zo ook elektra)! Zonder water weet je niet waar je bent.. Oef wat is water toch handig! Je realiseert je hier (weer) hoe goed wij het in Nl hebben. Het klinkt onderhand cliché, maar toch is het zo!
Ik besef me dat het te hard gaat en dat ik nog zoveel wil doen en zien. Deze week gaan we dus naar de village en natuurlijk werken op het babieshome. Dit weekend ga ik met Merel op Safari naar Murchison Falls. Dat is een super mooi nationaal park waar veel wilde dieren gespot kunnen worden (mijn verrekijker gaat mee ;). Ik hoop at least 1! olifant te zien.
Dag lieve mensen, ik zie graag jullie reacties tegemoet :)
Wij gaan er weer een avontuur van maken deze week.
p.s Foto's uploaden gaat hier erg lanzaam.... maar ik heb er een paar foto's bij kunnen plaatsen, voor de indruk :)
Liefs, Vivian
Wat hebben we toch weer veel meegemaakt de afgelopen tijd!
Vorige week hebben we op dinsdag en donderdag gezwommen met de kinderen. Dit doen we van het geld dat we ingezameld hebben en als het weer goed is, gaan we a.s week weer spetteren&spatteren ;) vooral de kinderen met een beperking laten compleet ander gedrag zien. Sommige ontspannen en anderen worden zéér actief en kunnen er geen genoeg van krijgen :) het is gewoon een genot om te zien hoe de kinderen ervan genieten!
Ook hebben we de kinderen op bananen en annanas getrakteerd (hoe simpel kan het zijn!) de vrolijke kinderstemmetjes en de smullende gezichtjes spreken boekdelen!
Donderdag zijn de spalken en het looprek aangekomen voor het meisje, dat zonder, niet kan lopen! De fysiotherapeut was er heel erg blij mee en gaat flink oefenen. De spalken zien er professioneel uit, zo ook het looprek! Dus daar zijn we super blij mee! De andere vrijwilligers die hier wat langer blijven gaan met het meisje oefenen en de fysio stuurt ons de foto's op als ze zelfstandig kan lopen. Ik kijk daar nu al naar uit!
Het looprek kan ook gebruikt worden voor andere kinderen met een beperking.
Vrijdag hebben we een voorraad suiker, baby melkpoeder, zeep en kookolie ingeslagen. Dit zijn producten die de aunties nodig hebben voor de dagelijkse zorg en deze producten zijn duur. Moses (de bodaboda driver) is met ons meegegaan en heeft alles op de bodaboda, incl. Carlijn en mij meegekregen. Het was weer een hilarische toestand, ook de Indische winkelier had de dag van zijn leven, aangezien we voor een heel groot bedrag inkopen hebben gedaan! Leuk al die blije mensen! Smile!!!!
Op het kantoor hebben we de producten overhandigd aan het management en de socialworker.
Ze waren echt super blij en dankbaar. We moesten alle mensen in Nederland bedanken voor de donatie, dus bij deze! THANKS :)
Deze week hebben we de kinderen met een beperking getrakteerd op cupcakes op het terras aan de Nijl. Ook dat was genieten :) Ze gaan er niet vaak op uit, dus alles is meegenomen!
De kinderen wennen snel aan ons, dit komt omdat ze regelmatig nieuwe vrijwilligers zien. Soms heb ik mijn vraagtekens bij het gedrag dat ze laten zien; ze knuffelen de vrijwilligers bij binnenkomst en willen op schoot zitten, ze hebben totaal geen angst. Ik probeer alle kindjes aandacht te geven, maar weet dat de aunties de vertrouwde gezichten zijn. Ik ga over 1,5 week weer naar NL en wil niet dat de kinderen zich teveel aan me hechten.
Ik ken nu wel alle namen, weet het dagritme, kan nu echt mijn gang gaan op het werk en voel me op deze manier nuttig.
's Middags lunchen Carlijn en ik op het tehuis met de aunties. Dit zijn vaak leuke momenten en we bespreken dan vanalles! We vergelijken de cultuur en dat zorgt voor gezellige momenten. Ze zien ons als super rijke NL, omdat ze niet zo goed begrijpen waarom wij vanalles aan kunnen schaffen voor het tehuis. We proberen te vertellen dat we het ingezameld hebben in NL, maar ik weet niet of dit doordringt.
Deze week heb ik de overige kleding meegebracht naar het tehuis. De aunties hebben de kinderen lekker gewassen en daarna mochten ze de kleren uit Nl aan. "You look so smart" was de vaste opmerking! De kinderen waren ontzettend trots op hun nieuwe outfits! Allemaal bedankt! Ik heb er foto's van gemaakt!
De overige kleertjes en het speelgoed ga ik doneren aan de village. Dit is op het platteland en daar leven de mensen nog erg primitief. De armoede is groot. Daar wonen natuurlijk ook kinderen en het plan is om daar morgen naartoe te gaan. Het is even een gereis, maar dan zijn we weer een ervaring rijker! John (een engelse vrijwilliger) werkt daar en gaat ons rondleiden. Hij geeft daar wiskundeles aan de kinderen, ik ben benieuwd! Mijn lange rok is al aangeschaft (vrouwen moeten die dragen).
Afgelopen weekend zijn we met Niels en Linda (huisgenootes) naar SIPI FALLS geweest. Dit is een natuurgebied in het oosten van Oeganda en staat bekend om de watervallen!
Zaterdagochtend vroeg zijn we daar naartoe gebracht door onze chauffeur Ahmer. Het was een rit van ongeveer 4 uur. Dit was geen straf, want ik kijk altijd mijn ogen uit onderweg. Je hebt goede en minder goede wegen, overal loopt (pluim)vee, mensen leven buiten, kinderen spelen met vanalles, mensen verkopen allerlei etenswaren en komen langs de auto, alle mensen zijn bezig met hun eerste levensbehoeften, ze koken, werken op het land, op de markt of zitten bij elkaar om te kletsen (en te slapen). Het is zo mooi om te zien allemaal. De mensen dragen mooie kleuren en stoffen, vrouwen dragen hun baby in een draagdoek op de rug en hun "weekboodschappen" op hun hoofd. Al die beelden zie je op tv of lees je in de boeken, maar als je dat in het echt ziet, geeft dat een kick!
Wat ik de afgelopen tijd gemerkt heb, is dat de mensen hier veel gelukkiger ogen dan de doorsnee Nederlander. Ze hebben praktisch niks, maar weten niet wat ze missen. Ze zien er gelukkig uit. Heel bijzonder!
Het weekend Sipi falls was fantastisch! We werden afgezet in een B&B met een GRANDIOOS uitzicht op 2 gigantische watervallen. Dit was gewoon in onze "achtertuin". Als je ernaar keek, leek het net of je naar een natuurprogramma aan het kijken was op tv, maar ik kon me niet goed realiseren dat ik op die plek stond. Heel apart, maar waar ;) je kan zoiets ook niet vastleggen met je fotocamera, want in het echt is het veel mooier! Dat is trouwens met alles zo... je moet het hele plaatje compleet hebben (geluid, geur en uitzicht, zoiets.... snappie?).
De eerste dag bij Sipi Falls hebben we rustig aan gedaan, genoten van het uitzicht en lekker bij de locals gegeten. Zo ontzetten leuk en lekker!
De volgende dag hebben we gehiked! Hiken is zo ongeveer een PITTIGE wandeltocht door (in ons geval) tropisch regenwoud, richting 3 watervallen. Het was super! We kregen allemaal een wandelstok (bamboe) om houvast te kweken. Het is in Oeganda nl regenseizoen, dus je kan je een voorstelling van de "paden" maken... 1 grote modderige toestand. De paden zijn heel smal en stijl. Degene die mij een beetje kennen, weten dat ik van (uit)glijden hou en daar ook echt goed in ben. Als je geluk hebt, volgt er een opeenvolging van uitglijdende mensen! Leuk als je gaat afdalen ;) 1 grote wildwaterbaan...
Ik zat dan ook HELEMAAL VAN TOP TOT TEEN ONDER DE MODDER!
Onderweg hebben we (naast vallen, uitglijden en broekpiesen) heel veel mooie vogels, bloemen, bomen en bergen gespot, maar het mooiste waren de WATERVALLEN! Jeetje wat indrukwekkend en wat maakt het een lawaai. Dat is weer eens wat anders dan "de watervallen van Co".
De hike- tocht bracht ons ook naar kleine stammen, die wonen in ronde, van aarde gemaakte, hutten. De mensen werken hier ontzettend hard, met primitieve middelen, op het land. Het was ontzettend leuk om mee te maken en iedereen is zo vriendelijk!
De tocht duurde 3 uur (in de regen) en daarna hebben we wat gegeten in een restaurant. Daar was er een papagaai zo hebberig dat hij er met onze bananencake vandoor ging! Je maakt het mee, je maakt het mee...
Eenmaal terug in het B&B genoten van onze WARME douche in een rieten hut. Ook dat was een belevenis, zo ook de wc. Dit was een kuil in de grond met een wcpot erop. De kuil was zo diep dat je niks hoorde landen....!!!! Bizarrrrrr
We hebben hier in Jinja een paar dagen geen water gehad (gas doet het weer, zo ook elektra)! Zonder water weet je niet waar je bent.. Oef wat is water toch handig! Je realiseert je hier (weer) hoe goed wij het in Nl hebben. Het klinkt onderhand cliché, maar toch is het zo!
Ik besef me dat het te hard gaat en dat ik nog zoveel wil doen en zien. Deze week gaan we dus naar de village en natuurlijk werken op het babieshome. Dit weekend ga ik met Merel op Safari naar Murchison Falls. Dat is een super mooi nationaal park waar veel wilde dieren gespot kunnen worden (mijn verrekijker gaat mee ;). Ik hoop at least 1! olifant te zien.
Dag lieve mensen, ik zie graag jullie reacties tegemoet :)
Wij gaan er weer een avontuur van maken deze week.
p.s Foto's uploaden gaat hier erg lanzaam.... maar ik heb er een paar foto's bij kunnen plaatsen, voor de indruk :)
Liefs, Vivian
-
07 Oktober 2014 - 15:29
Angelique:
Hoi Vief! Alweer zo'n mooi, indrukwekkend verslag. Geniet van je laatste 1,5 week daar, want voor je het weet zit je hier weer in de regen... ;-) Groetjes, Liek xxx -
07 Oktober 2014 - 15:35
Claire:
Hoi Vief!
Leuk om de verslagen te lezen en zo te lezen zal het vast niet de laatste keer zijn dat je zo'n reis maakt!
Fijn dat de kinderen zo genieten van die kleine dingen! Mooi!
Geniet nog van de laatste 1,5 week!
Groetjes Claire -
07 Oktober 2014 - 18:27
Margot:
Wat ern heerlijk verslag weer Viv. Wat fijn dat je daar zulke mooie dingen kan doen om bij de kinderen ern lach op het gezicht te brengen, toppie!! Succes en genietse van de laatste 1,5 week!
Liefs,
Margot -
07 Oktober 2014 - 18:37
Margareth:
Heej Vivian,
Weer een prachtig verslag, het lijkt me heerlijk op telkens met de kleinste dingen (ananas eten) genietende gezichtjes te zien. Fijne tijd nog en tot snel!!
Groetjes H&M -
07 Oktober 2014 - 18:39
Corrie:
Hoe is het moddermonster, ik zie het helemaal voor me.... Je moet van je verhalen je werk maken, zit gewoon zelf een beetje bij jullie, zo realistisch zet je het neer.
Wat is het een rijkdom dat je dit kan en mag doen Vivian.
Als mens wordt je alleen maar sterker, en dankbaar en dat lees ik ook uit je verslag.
Geniet met volle teugen van je laatste traject.
En ben heeeeel benieuwd naar je foto's -
07 Oktober 2014 - 18:51
Jolanda:
wat beschrijf je het toch weer heerlijk ik zie sommige dingen gewoon voor me.
en cliche of niet wij hebben het zo goed en daar mogen we ons best van bewust zijn
geniet van de komende week!
liefs jolanda -
07 Oktober 2014 - 20:03
Jannie&Albert:
Wij zitten hier en jullie fantastische meiden brengen de kleurrijkewereld van Oeganda bij ons zo binnen! Geweldig hoe je alles omschrijft Vivian.Geniet van de laatste 1,5 week en zijn erg benieuwd naar de foto's! Neem voor mij n klein aapje mee!? Veel liefs pa&ma. -
07 Oktober 2014 - 20:15
Corine Boudewijn:
Hooii lieve vief,
Oh wat hilarisch die avonturen van jou. Ik zie het je zo vertellen, waarschijnlijk zat je hardop te praten achter de computer hihi.
Wat fijn dat je de kinderen met zwemmen en fruit zo blij heb kunnen maken. En dat je het geld zo goed kan besteden. Je ziet het met eigen ogen dus je weet goed wat je doet.
Straks heb je weer een cultuur shock bij terugkomst dan mis je die enorm mooie natuur en de mensen en kinderen die je al zoveel geboden heb.
Fjjn dat je je tijd zo goed kan besteden. De tijd van je leven, fijn. Ik ben echt blij met je.
Geniet er nog goed van hè.
Doooeeeiiii. Xx -
07 Oktober 2014 - 22:56
Oom Piet Vroegop:
Vivian, ik vind het fijn om je verslag te lezen, het begin een beetje op een roman te gelijken. Toch is het allemaal werkelijkheid. Bedankt dat wij het in de verte mee mogen maken. Groet uit Zevenbergen -
07 Oktober 2014 - 23:10
Anjo:
oh Vivian, wat super allemaal. Ik zie het zo voor me.... Geweldig mooi allemaal wat jullie zien en beleven. Vandaag hadden we hier best een moeilijke dag, maar met veel plezier net jouw verslag even gelezen. Zou zo weer naar Afrika willen...... Nog een hele goeie en fijne tijd die laatste week daar! Geniet ervan en we zijn benieuwd naar al je prachtige foto's!! Groetjes Rene & Anjo -
08 Oktober 2014 - 04:27
Roxanne Van Den Berg :
Hoi Vivian wat een indrukwekkend verhaal heb je weer geschreven heel veel succes nog en tot snel xx rox -
08 Oktober 2014 - 07:51
Louise:
Hahahaaa! Dat je van uitglijden houdt... Dat zit in de familie denk ik, Viviannah!!! -
08 Oktober 2014 - 07:55
Louise Van Kaam:
Hahahaaa! Dat je van uitglijden houdt... Dat zit in de familie denk ik, Viviannah!!! -
08 Oktober 2014 - 07:56
Louise:
Hahahaaa! Dat je van uitglijden houdt... Dat zit in de familie denk ik, Viviannah!!! -
08 Oktober 2014 - 07:58
Louise:
Hahahaaa! Dat je van uitglijden houdt... Dat zit in de familie denk ik, Viviannah!!! Ik ben daar namelijk ook erg goed in! Wat een leuk verslag weer!! Geniet nog ff, want het is zo voorbij!!
Veel plezier bij de Murchison Falls! X Louise!
-
08 Oktober 2014 - 12:27
Stefanie:
Vi, heb ontzettend gelachen om je verslag. Zie het helemaal voor me. Ook wat Corine zegt. Ik hoor en zie het je 'tegen je beeldscherm' vertellen. Ook ontroerende stukken. Zal wel moeilijk zijn om over 1,5 week weer afscheid te nemen. Gelukkig mag je mij dan weer huggen (wilde 'BO' zeggen, maar dat houden we maar voor onszelf) ;-) Geniet er nog van Liefs Jasper en Stefanie
-
08 Oktober 2014 - 14:02
Angelique:
wow Viv, wat leuk om dit zo allemaal te lezen. 18e alweer terug.... niet aan denken hoor!!
wat een belevenissen allemaal.. -
08 Oktober 2014 - 19:27
Oma Vd Berg:
Wat een prachtig verhaal, ik volg je op de voet, maar ik ben niet uitgegleden (haha)! Veel liefs en groetjes, oma vd Berg! -
09 Oktober 2014 - 09:25
Tiny Kuijpers:
Hoi vief wat heerlijk om je verslag te lezen geniet van je laatste weekje ben super benieuwd naar je foto's die je hebt gemaakt . dikke knuffel van de kuijpertjes.
-
09 Oktober 2014 - 13:21
Marian :
Lieve Vivian,
Je schrijft zo levendig over alles wat je meemaak, zie het helemaal voor me.
De liefde voor de kindertjes ( hartverwarmend❤)
Woorden schieten me tekort ( heb heel veel bewondering voor je)
Wens je nog een fijne tijd.
Liefs van ons -
09 Oktober 2014 - 15:03
Sas:
Vivi vivi, wat een verhalen weer! Je zou niet verwachten dat de dingen die je meemaakt steeds maar in 1 week gebeuren!! Hmmm dat uitglijden.. totaal niet herkenbaar... ik weet wel iemand die trots op je zou zijn?? (Begint met de S...). Wat een mooie foto's ook, ben benieuwd naar de uitgebreide versie!
Geniet nog van de laatste 1,5 week, voor je het weet ben je weer thuis!
Liefs xxx -
13 Oktober 2014 - 20:33
Samantha:
Heeeeee Viola. Houd nog even vol he! Dat lukt vast wel met al die geweldige dingen die je meemaakt. Hier is het koud aan het worden, 2e dekbed erop. Tot gauw, kom veilig terug. Liefs -
13 Oktober 2014 - 21:31
ANNIE KRIJNEN :
Hallo VIVIAN
Je wens is uit gekomen , een olifant gezien in t wild dat is toch een geweldige ervaring .
Super hè en poeppie spannend ! -
14 Oktober 2014 - 08:14
Janneke:
Vievje!!
Ik heb net even je 3 reisverslagen gelezen (waarom nu pas, weet ik ook niet):-)!! Wat een geweldige avonturen beleef je allemaal!
Geniet nog even heel goed!
Tot over een tijdje! Dikke knuffel -
14 Oktober 2014 - 21:43
Kitchel:
Hoi lieve globetrotter,
Erg leuk en indrukwekkend om het verslag steeds te lezen. Een totaal andere wereld dan waarin wij opgegroeid zijn. Geweldig wat jullie met naar onze maatstaven kleine beetjes,jullie hen heel veel geven. Het lijkt me jullie ook heel veel voldoening geven wat jullie giften en werkzaamheden voor hen betekenen.
Ook bizar weer te lezen dat de mensen ondanks hun armoede blij door het leven gaan. En wij hier maar zinloze discussies doen;of zwarte piet nu nog zwart mag zijn. Niet te geloven zeg. In vergelijking met de mensen daar, waar maken we ons druk over????
Gelukkig hebben jullie ook ruimte om nog te genieten van de mooie natuur die Uganda biedt.
Heel gezellig om dit allemaal te lezen.
Nog enkele dagen en dan zit dit avontuur er voor jullie op. Geniet er nog van en terug hoor ik graag nog eens alle belevenissen van deze tijd in Uganda. Dat zal dan wel in jouw nieuwe optrekje zijn.
Liefs Kitchel
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
